وقتی که دل و دیده گرفتار حسین(ع) است
سر مشق بشر سیره و رفتار حسین(ع) است
مدحی به جز از حمد خدا بر لب ما نیست
زیبنده ی ما شیوه ی گفتار حسین(ع) است
سرمایه ی جان در ره مقصود ببخشیم
چون اسوه ی ما نحوه ی ایثار حسین(ع) است
راهی به جز از راه خدا را نشناسیم
چون مقصد ما دیدن رخسار حسین(ع) است
گر خلق جهان طالب گلزار بهشتند
ما را دل و جان سخت خریدار حسین(ع) است
از عطر خوش گلشن او سر خوش و مستیم
دل سایه نشین گل گلزار حسین(ع) است
دانی که چرا بر تن ما جامه ی فخر است
زیرا که همه عمر هوادار حسین(ع) است
جز نام حسین (ع) بر لب ما نیست کلامی
دل نیز دمادم سر بازار حسین(ع) است
گر عرش الهی شده زیبنده نامش
آری دل و جان نیز سزاوار حسین(ع) است
چون ماه غم و شیون و اندوه و عزا شد
جن و ملک و انس عزادار حسین(ع) است
مدیون حسین(ع) است همه عالم و آدم
شرمنده ی دستان علمدار حسین(ع) است
از زخم تنش گر دل و جان مسکن غمهاست
سر در طلب ایده و افکار حسین(ع) است
در راه خدا داد همه هستی خود را
عالم همه مدیون و بدهکار حسین(ع) است
